Haarlemmer Harry Thiery (DI SATO)

Wereldkampioen goochelen door zeer fraaie presentatie

Pas laat al zijn troeven uitgespeeld

(Van onze speciale verslaggever) BADEN-BADEN, 13 juli 1967. Op internationale concoursen voor goochelaars wordt niet zelden even hard achter als voor de schermen gegoocheld. De nieuwe wereldkampioen, de Nederlander Harry Thiery (30) afkomstig uit Haarlem maar reeds vier jaar in het Duitse Emsdetten woonachtig, heeft dit opnieuw op het recente magische congres in Baden-Baden kunnen ervaren. De Belg Kllngsor die deel uitmaakte van de internationale Jury nog beter. Van hem vernam Harry Thiery na afloop van het juryberaad dat er met name van Duitse zijde pogingen in het werk waren gesteld om de jury te bewegen de Grand Prix niet te verlenen. Een begeerde trofee, die de bezitter het recht geeft om zich de eerstkomende drie jaar wereldkampioen te noemen of zoals de Duitsers het zo mooi zeggen: „Weltmeister der Magiër". Deze titel hadden zij het liefst gereserveerd gezien voor de Duitse deelnemer mister Cox die in 1964 in Barcelona wereldkampioen werd en thans in eigen land opnieuw wilde zegevieren. Mister Cox faalde evenwel en dus moest althans in de ogen van de organisatoren de eer van Duitsland gered worden door dit keer de Grand Prix niet toe te kennen. Gelukkig voelde de meerderheid van de juryleden hier niets voor. Zij verleende de prijs aan de Nederlander Harry Thiery voor zijn boeiende duivelsnummer, de „Dl-Sato"-show, een beslissing waarmee vrijwel allen van de ruim elfhonderd aanwezige goochelaars uit 27 verschillende landen van harte hebben ingestemd. „Als ik terugdenk aan het waarlijk ovationeel applaus bij de bekendmaking van de juryuitslag dan kan ik een gevoel van trots moeilijk onderdrukken", zo verklaarde een overgelukkige Harry Thiery toen we woensdag een gesprek met hem hadden in de televisiestudio van de Südwestfunk in Baden- Baden. Daar werden opnamen van zijn show gemaakt voor een uitzending welke pas volgend jaar maart op het eerste Duitse televisienet te zien zal zijn. Het studio-optreden maakte deel uit van een reeks voorstellingen welke Harry Thiery in de komende weken op tal van plaatsen in Duitsland moet geven. Daar kan de nieuwe Weltmeister der Magiër bezwaarlijk gemist worden, ook al is het dan, „wieder ein Hollënder".' De standvastige houding van de niet-Duitse juryleden heeft de Nederlandse kampioen veel deugd gedaan temeer daar hij sinds zijn deelname aan het concours in Barcelona twijfelde aan een objectieve gang van zaken. Harry Thiery behaalde toen bij het goochelonderdeel manipulatie de tweede prijs. De eerste kon zogenaamd niet verleend worden... Dit voorval vormde voor de Nederlander een extra stimulans om in Baden-Baden revanche te nemen. Rekening houdend met mogelijke manipulaties achter de schermen maakte Harry Thiery gebruik van een handige list. Bij de voorwedstrijden speelde hij niet al zijn troeven uit.. Pas toen de Grand Prix in het geding kwam presen-teerde hij zijn „Di Sato"-nummer compleet', als een soort revueshow waarbij ook details als belichting, begeleidende muziek en decor van belang zijn. Vooral de ongewone presentatie heeft de honderden toeschouwers in de grote zaal van het Kurhaus in Baden-Baden enorm verrast en een diepe indruk nagelaten. Het ongewone verklaart Harry Thiery aldus: „Ik breng geen onsamenhangende goocheltrucs maar een brok theater. Een verhalend nummer, geknipt voor een revue". De liefde voor het toneel heeft hij niet van een vreemde. „Vader was een verdienstelijk amateur-acteur en al vroeg stond ik ook op de planken". Op schoolfeestjes van de Haarlemse HBS speelde zoon Harry steevast toneel. Van jongs af boeide het theater hem zeer, maar meer nog het goochelspel. „Wondertjes maken gewoonweg mieters". Het met de Grand Prix 1967 bekroonde Dit Sato-nummer vormt een duidelijke combinatie van Harry Thiery's liefhebberijen: toneel en goochelen. Te midden van een mysterieus decor verschijnt een duivel ten tonele. Hij manipuleert niet met kaarten of hoge hoeden maar met gouden dukaten en een glanzende kogel. Uiteindelijk komt deze kogel terecht op een marmeren zuil en verandert in een doodskop. Op hetzelfde moment maakt de duivel zich via een marmeren trap uit de voeten en lost op in een grote witte wolk. Het ligt voor de hand dat een dergelijke opzet hoge eisen stelt aan belichting, decor, muziek en ook aan de bewegingen van de goochelaar. „Die moeten één geheel. vormen en harmonisch in elkaar overvloeien legt Harry Thiery uit. Aan mijn show is heel wat choreografie te pas gekomen. Gelukkig weet mijn vrouw — ook een Haarlemse —- hier heel wat van. Zij heeft met mij de bewegingsleer ingestudeerd en was ook getuige van mijn succes in Baden-Baden. Helaas konden mijn zoontjes, anderhalf en drie jaar oud, hier niet bij zijn. Nog andere assistenten heeft Harry Thiery ingeschakeld voor zijn nummer waaraan hij wekenlang heeft gewerkt. In de toneelzaal van het „Kolpinghaus" van Emsdetten hebben belichtingstechnici en theaterdeskundigen heel wat avonden gedokterd aan het Di Sato-nummer, Het succes betekent voor hem geen volledige overgang naar het beroeps goochelen. Hij blijft werken als vertegenwoordiger van een Nederlandse . diepvriesfirma in Duitsland en voor zover zijn baan dit toelaat, treedt hij op als goochelaar. Geen onmogelijke combinatie vindt hij, want als Weltmeister der Magiër heb je bij je klanten in Duitsland een betere entree. „Op mijn tournee door Duitsland ga ik beslist kandidaat- klanten uitnodigen voor bepaalde goochelshows met een zakelijk praatje achteraf. Wedden dat zij dan gauw voor mijn firma gewonnen zijn. Ook een kwestie van handig manipuleren nietwaar? Over drie jaar maakt Nederland volgens Harry Thiery opnieuw een goede kans beslag te leggen op de titel wereldkampioen. Tot deze prestatie ziet hij zijn acht jaar jongere collega Tel Smit (22) uit Den Haag best in staat. Bij het concoursonderdeel manipulatie behaalde deze jongeman reeds thans een royale eerste prijs en was hij een geducht rivaal van Harry Thiery. Tel Smit, die vier jaar goochelopleiding bij Henk Vermijden achter de rug heeft en met goochelen zijn kost verdient, speelde in Baden-Baden letterlijk met vuur. Een stunt die het momenteel goed doet op de goochelshows In Duitsland. Volgende maand begint hij aan een tournee door Zwitserland en Oostenrijk om komend jaar wellicht in Amerika zijn trucs te vertonen. Nederland is stilaan het Mekka der goochelaars geworden met drie wereldkampioenen. Fred Kaps die drie keer deze titel wist te behalen, Tonny van Dommelen en Harry Thiery. De jongste kampioen schrijft zijn succes gedeeltelijk aan het voorbeeld van zijn Nederlandse voorgangers toe. „Het was voor mij een voortdurende drijfveer om de Nederlandse top klassers te evenaren". Harry Thiery is zichtbaar gelukkig dat hij in deze opzet geslaagd is. De na-ijverige kritiek van zijn Duitse rivalen volgens wie de Nederlandse Weltmeister te veel toneelspeelt en te weinig goochelt laat hem koud. Na onze onprettige ervaringen met de Duitse secretaris-generaal van de Internationale Organi-satie voor Goochelaars en voornaamste organisator van het concours in Baden-Baden Werner Hornung die zijn bemiddeling voor een interview met de nieuwe wereldkampioen duidelijk liever niet dan wel verleende, kunnen wij Harry Thiery niet anders dan groot gelijk geven. Het is met de internationale goochelarij volgens hem zo gesteld: „Wanneer je niet tot een bepaalde clan behoort is het verduveld moeilijk iets te bereiken tenzij de jury zich niets aan het gegoochel achter de schermen gelegen, laat liggen". COR BERTRAND (Uit: De Tijd De Maasbode, 13-07-1967)