Lang geleden ben ik begonnen met het speuren naar foto’s van familie en bekenden. Wellicht bekend bij velen begon ook dit bij mij met het ordenen van oude kiekjes in een album. Al snel bedacht ik dat er misschien nog meer schoenen-doos foto’s bij familie aanwezig zouden kunnen zijn. Verspreid over een lange periode kwamen er inderdaad juweeltjes van foto’s boven tafel. Sommige heel mooi maar de meeste oude afbeeldingen hadden de tand des tijds nauwelijks doorstaan. Deze foto’s, ooit afgedrukt op kartonnetjes, waren nu vergeeld en gebarsten. Dit vergelen maakte de sepia afdruk nog waziger waardoor het niet de moeite waard leek om de foto’s nog te gebruiken of in te plakken in een album....

Een van de kriebels om toch iets te doen met foto’s is wel zeker ontstaan uit de vele uren doorbrengen in een tot donkere kamer omgebouwde natte doche- cel. Elke dag weer de spullen opruimen, er moest tenslotte ook gedoucht worden, was een crime, maar toch...... het was een leuke hobby. Het experimenteren met foto’s in de “natte” periode is overgegaan naar het “droge” elektronische tijdperk. De tijd die foto’s vergeelt zorgt er ook voor, door de voortschrijdende techniek, dat “plaatjes” weer gerevitaliseerd kunnen worden, helaas niet de personen die er op staan. Toch hebben familieleden een traantje geplengd bij het zien van Opa en Oma in jeugdige glorie op de foto’s en dit allemaal dank zij Photoshop en vele andere programma’s.

O ja, er is een klein minpuntje: Je moet er tijd voor vrijmaken en dat vereist time management want twee lieve kleinzonen in aandacht verwaarlozen, dat kan natuurlijk niet. Tenslotte: Een foto kaal in een boek plakken zonder informatie erbij is wel erg schamel en simpel, mede hierdoor begon het hoofdstuk genealogie.... Meer over genealogie en andere hobby’s op deze website die nog nog niet klaar is....